بهترین متخصص اطفال کرج

کارداران خطرساز ریفلاکس در خردسالان
ریفلاکس در خردسال ها واقعه شایعی میباشد. البته برخی فاکتورها احتمال بروز آن را بیشتر می‌نماید، بهترین متخصص اطفال در کرج به عنوان مثال:

ولادت زودرس
بیماری‌های ریوی، مانند فیبروز کیستیک
بیماری‌هایی که بر سیستم عصبی اثر میگذارد، مانند فلج مغزی
جراحی گذشته روی مری
عوارض رفلاکس در خردسالان
رفلاکس در نوزادان معمولاً خویش به خویش برطرف می‌گردد و به‌تدریج پیش میاید که برای نوزادان مشکلی ساخت و ساز می‌نماید. در شرایطی‌که بچه شما بیماری دورازشوخی‌تری مانند GRED داشته باشد، ممکن میباشد از نگاه پرورش از دیگر خردسال ها عقب بماند. بعضی پژوهش ها نماد میدهد نوزادانی که مکرراً تف می‌نمایند ممکن میباشد در اواخر روزگار کودکی به بیماری رفلاکس معده به مری دچار شوند.

تشخیص ریفلاکس در خردسال ها
پزشک معالج فعالیت خویش را با معاینه فیزیکی نوباوه استارت می‌نماید و سوالاتی در زمینه‌ی علائم وی میپرسد. در حالتی که کودکتان سلامت میباشد، طبق انتظار معمول رویش می‌نماید و معمولاً نیازی به جاری ساختن تست وجود ندارد. با این درحال حاضر، در بعضا موردها دکتر معالج تست‌های پایین را پیشنهاد می‌نماید:

سونوگرافی. این نوع عکسبرداری قادر است تنگی پیلور را در کودک ها دچار به ریفلاکس تشخیص دهد.
آزمایش‌های آزمایشگاهی. تست خون و ادرار می توانند به شناسایی یا این که رد علل احتمالی استفراغ مکرر و وزن‌گیری ضعیف یاری نمایند.
پایش PH مری. برای اندازه‌گیری اسیدیته مری بچه، پزشک معالج لوله ظرافت را از روش بینی یا این که دهن بچه وارد مری می‌نماید. لوله به دستگاهی متصل میباشد که اسیدیته را در اختیار گرفتن می‌نماید. برای ایفا این آزمایش ممکن میباشد ما یحتاج باشد نوپا در بیمار‌ستان بماند.
نسخه برداری اشعه ایکس. این طرز قادر است خطاها جانور در دستگاه گوارش مانند انسداد را شناسایی نماید. ممکن میباشد پیش از تست مایع حاجب با شیشه شیر به بچه داده خواهد شد.
آندوسکوپی فوقانی. دکتر معالج لوله مخصوصی را که دارنده یک دوربین‌ و یک چراغ میباشد از روش دهن طفل به مری، معده و نصیب فوقانی روده خرد می‌فرستد. بدین لوله آندوسکوپ میگویند. ممکن میباشد مثال‌هایی از بافت این نواحی نیز برای نظارت برداشته خواهد شد. برای شیرخواران و خردسالان، آندوسکوپی معمولاً ذیل بیهوشی همگانی اعمال میشود.
معالجه رفلاکس در خردسال ها
تا مجال برطرف شدن خویش به خودی رفلاکس، می‌اقتدار با ساخت‌و‌ساز برخی تغییرات در تغذیه نوباوه رفلاکس در خردسالان را کاهش اعطا کرد. دکتر ممکن میباشد پیشنهاد نماید که در صورتی نوباوه را با شیر مامان تغذیه می کنید، شیر گاو را از رژیم غذایی خویش حذف فرمائید و چنانچه تغذیه با شیر کم آب ایفا می‌گردد، از یک شیر کم آب ضدحساسیت به کارگیری نمائید، چون علائم ریفلاکس قادر است به انگیزه ناتوانی معدۀ نوپا در تحمل برخی پروتئین‌ها در شیر تولید خواهد شد. در صورتیکه این اقدامات مؤثر نباشد، دکتر می تواند دارو تجویز نماید.
معالجه دارویی
معمولاً زمانی ریفلاکس در کودک ها عارضه ثانویه‌ای ساخت نکرده میباشد از داروها برای خردسال ها به کارگیری نمی شود. ولی دکتر معالج طفل ممکن میباشد یک داروی مسدودکننده اسید را برای یک‌سری هفته یا این که یکسری ماه سفارش نماید. این داروها مشمول سایمتیدین، فاموتیدین و امپرازول منیزیم می باشند. در شکل داشتن وضعیت تحت پزشک معالج ممکن میباشد داروی مسدودکننده اسید را پیشنهاد نماید:

نوباوه وزن‌گیری ضعیفی دارااست و تغییر تحول در تغذیه اثر گذار نبوده میباشد.
نوپا از خوراک تناول کردن امتناع می‌نماید
داشتن التهاب مری
داشتن آسم مزمن
شغل جراحی
در موردها کم، ممکن میباشد برای معالجه رفلاکس در خردسالان به جراحی نیاز باشد. جراحی صرفا در حالتی که جاری ساختن می گردد که نوپا به اندازه کافی وزن اضافه نمی‌نماید یا این که به جهت ریفلاکس مبتلا خلل تنفسی گردیده‌است. طی جراحی، اسفنکتر تحتانی فی مابین مری و معده محکم می گردد. این تغییر و تحول از رجوع اسید به مری دوری می‌نماید.

کارداران خطرساز ریفلاکس در خردسالان
ریفلاکس در خردسال ها واقعه شایعی میباشد. البته برخی فاکتورها احتمال بروز آن را بیشتر می‌نماید، بهترین متخصص اطفال در کرج به عنوان مثال:

ولادت زودرس
بیماری‌های ریوی، مانند فیبروز کیستیک
بیماری‌هایی که بر سیستم عصبی اثر میگذارد، مانند فلج مغزی
جراحی گذشته روی مری
عوارض رفلاکس در خردسالان
رفلاکس در نوزادان معمولاً خویش به خویش برطرف می‌گردد و به‌تدریج پیش میاید که برای نوزادان مشکلی ساخت و ساز می‌نماید. در شرایطی‌که بچه شما بیماری دورازشوخی‌تری مانند GRED داشته باشد، ممکن میباشد از نگاه پرورش از دیگر خردسال ها عقب بماند. بعضی پژوهش ها نماد میدهد نوزادانی که مکرراً تف می‌نمایند ممکن میباشد در اواخر روزگار کودکی به بیماری رفلاکس معده به مری دچار شوند.

تشخیص ریفلاکس در خردسال ها
پزشک معالج فعالیت خویش را با معاینه فیزیکی نوباوه استارت می‌نماید و سوالاتی در زمینه‌ی علائم وی میپرسد. در حالتی که کودکتان سلامت میباشد، طبق انتظار معمول رویش می‌نماید و معمولاً نیازی به جاری ساختن تست وجود ندارد. با این درحال حاضر، در بعضا موردها دکتر معالج تست‌های پایین را پیشنهاد می‌نماید:

سونوگرافی. این نوع عکسبرداری قادر است تنگی پیلور را در کودک ها دچار به ریفلاکس تشخیص دهد.
آزمایش‌های آزمایشگاهی. تست خون و ادرار می توانند به شناسایی یا این که رد علل احتمالی استفراغ مکرر و وزن‌گیری ضعیف یاری نمایند.
پایش PH مری. برای اندازه‌گیری اسیدیته مری بچه، پزشک معالج لوله ظرافت را از روش بینی یا این که دهن بچه وارد مری می‌نماید. لوله به دستگاهی متصل میباشد که اسیدیته را در اختیار گرفتن می‌نماید. برای ایفا این آزمایش ممکن میباشد ما یحتاج باشد نوپا در بیمار‌ستان بماند.
نسخه برداری اشعه ایکس. این طرز قادر است خطاها جانور در دستگاه گوارش مانند انسداد را شناسایی نماید. ممکن میباشد پیش از تست مایع حاجب با شیشه شیر به بچه داده خواهد شد.
آندوسکوپی فوقانی. دکتر معالج لوله مخصوصی را که دارنده یک دوربین‌ و یک چراغ میباشد از روش دهن طفل به مری، معده و نصیب فوقانی روده خرد می‌فرستد. بدین لوله آندوسکوپ میگویند. ممکن میباشد مثال‌هایی از بافت این نواحی نیز برای نظارت برداشته خواهد شد. برای شیرخواران و خردسالان، آندوسکوپی معمولاً ذیل بیهوشی همگانی اعمال میشود.
معالجه رفلاکس در خردسال ها
تا مجال برطرف شدن خویش به خودی رفلاکس، می‌اقتدار با ساخت‌و‌ساز برخی تغییرات در تغذیه نوباوه رفلاکس در خردسالان را کاهش اعطا کرد. دکتر ممکن میباشد پیشنهاد نماید که در صورتی نوباوه را با شیر مامان تغذیه می کنید، شیر گاو را از رژیم غذایی خویش حذف فرمائید و چنانچه تغذیه با شیر کم آب ایفا می‌گردد، از یک شیر کم آب ضدحساسیت به کارگیری نمائید، چون علائم ریفلاکس قادر است به انگیزه ناتوانی معدۀ نوپا در تحمل برخی پروتئین‌ها در شیر تولید خواهد شد. در صورتیکه این اقدامات مؤثر نباشد، دکتر می تواند دارو تجویز نماید.
معالجه دارویی
معمولاً زمانی ریفلاکس در کودک ها عارضه ثانویه‌ای ساخت نکرده میباشد از داروها برای خردسال ها به کارگیری نمی شود. ولی دکتر معالج طفل ممکن میباشد یک داروی مسدودکننده اسید را برای یک‌سری هفته یا این که یکسری ماه سفارش نماید. این داروها مشمول سایمتیدین، فاموتیدین و امپرازول منیزیم می باشند. در شکل داشتن وضعیت تحت پزشک معالج ممکن میباشد داروی مسدودکننده اسید را پیشنهاد نماید:

نوباوه وزن‌گیری ضعیفی دارااست و تغییر تحول در تغذیه اثر گذار نبوده میباشد.
نوپا از خوراک تناول کردن امتناع می‌نماید
داشتن التهاب مری
داشتن آسم مزمن
شغل جراحی
در موردها کم، ممکن میباشد برای معالجه رفلاکس در خردسالان به جراحی نیاز باشد. جراحی صرفا در حالتی که جاری ساختن می گردد که نوپا به اندازه کافی وزن اضافه نمی‌نماید یا این که به جهت ریفلاکس مبتلا خلل تنفسی گردیده‌است. طی جراحی، اسفنکتر تحتانی فی مابین مری و معده محکم می گردد. این تغییر و تحول از رجوع اسید به مری دوری می‌نماید.